Friday, September 23, 2011

වසන්නට ඔබේ නිරුවත.......


ඉණ වට බඳුන මම උදව් දෙමි
 වසන්නට ඔබේ ලැජ්ජාව 
විටක එය මට ආයාසයකි
නමුදු මගේ රස්සාව,  
කතක් මා බැඳී විටක 
උජාරුවෙන් මා  බලමි ලෝකයම 
මන්ද .....
විසිතුරු හැඩ හා වර්ණයෙන් 
වසයි මගේ නිරුවත
විටෙක මම වෙමි  වසල
තලමි වටපිට උන්ට 
නොදත් මා හොඳ නරක 
තලුම පමණක් දනිමි මම. 
එත් මම අබිලිවිට 
නැත මගේ උජාරුව 
පෙන්වන්ට සෝබනය
නැත මගේ වසලකම 
තලන්නට දුකට
දැන් මගේ රස්සාව 
වසන්නට  ලැජ්ජාව
මහමගේ කුණුගොඩක


(මිතුරෙකු විසින් ලියන ලද කවි පෙලකින් උපුටා ගන්නා ලදී)

1 comment:

  1. අටලෝ දහමේ අපූරුව
    විදහාලයි මනා කල

    ReplyDelete

වටිනාකමට මිලක්.....

වේලුනු පොල් අතු දැක්කම ගොක් කොල හිනැහෙනවලු... අහලා තියනවා , දැකලා නෑ, ඒක නිකන්ම ආදේශකයක්නෙ. හැබැයි ඒකෙන් කියවෙන්නෙ පරණ වෙන්න තියෙන වටිනකම ...