ආදරණීය දියණියේ,
බිදුණු දළ පිය ගැට පෙළක රැදි
එකම සවි අත්වැල නුඹයි........
කිණිරගුරු වැලි කතර මැද වූ
සාරවත් කෙම්බිම නුඹයි......
අකුණු සැඩ මහ සයුර අභියස සිහින නේ‍රකාවද නුඹයි.............
සිනාවක් කිසිදා නොවූ වත ඇදුණු මහ හසකැන් නුඹයි.............
බොරළු රළු මාවතක පය රැදි සේද මිරිවැඩි සගලමයි................
දහම් සිසිලක් නොමැති පුරවර හමායන සිල් සුවදමයි..............
පාළු හිස් එක් පුදසුනක් මත එක් මිලින නොවනා කුසුමමයි......
අමාවක අහසකට පෑයු එකම ඉරබට රුව නුඹයි.......................
නුඹේම ආදරණීය අප්පච්චී....
ඇත්තම කතාවක්...
ReplyDeleteඅප්පච්චි මගේ ශක්තිය
ReplyDelete